Φράουλα στο μπαλκόνι

Η φράουλα είναι από τα αγαπημένα φρούτα για παραγωγή στον οικιακό λαχανόκηπο ή σε ένα μικρό παρτέρι στον κήπο. Παράλληλα είναι από τα φυτά που μπορούν να αναπτυχθούν σε φυτοδοχεία, επομένως μπορεί να καλλιεργηθεί εύκολα και στο μπαλκόνι αρκεί να του εξασφαλιστούν οι σωστές συνθήκες.
Καταρχήν το κατάλληλο φυτοδοχείο: Η φράουλα για να αναπτύξει καλά το ριζικό της σύστημα χρειάζεται το έδαφος να έχει ένα βάθος 25-30 cm. Επομένως ένα φυτοδοχείο με αυτό το βάθος είναι κατάλληλο. Η φράουλα έχει κρεμοκλαδή ανάπτυξη και στο μπαλκόνι μπορεί να φυτευτεί και σε κρεμαστό φυτοδοχείο. Τέλος στο εμπόριο υπάρχουν σάκοι φύτευσης για φράουλες, όπου μπορούν να φυτευθούν περισσότερα από ένα φυτά στις θήκες των σάκων.
Η κατάλληλη ποικιλία: Υπάρχουν μικρόκαρπες και μεγαλόκαρπες ποικιλίες φράουλας που μπορούν εξίσου να καλλιεργηθούν σε φυτοδοχεία. Ωστόσο οι μικρόκαρπες ποικιλίες θεωρούνται πιο ανθεκτικές σε τυχών χαμηλές θερμοκρασίες που μπορεί να επικρατήσουν την άνοιξη. Μικρόκαρπες ή μεγαλόκαρπες ποικιλίες καλό είναι να επιλέγονται βιολογικά φυτά για φύτευση στο μπαλκόνι και οικιακή κατανάλωση.
Στη συνέχεια το εδαφικό μείγμα: Οι φράουλες αναπτύσσονται καλά σε ελαφριά αμμώδη εδάφη, με αρκετή οργανική ουσία και καλή αποστράγγιση. Ένα μείγμα κόμποστ με τύρφη και άμμο είναι το καταλληλότερο υπόστρωμα για την καλλιέργεια της φράουλας.
Η επιλογή της θέσης: όταν η φράουλα αναπτύσσεται σε σκιερά ή ημισκιερά σημεία οι καρποί της δεν παράγουν πολλά σάκχαρα και επομένως δεν αποκτούν γλυκιά γεύση ούτε κόκκινο χρώμα. Θα πρέπει να επιλεγεί ένα ηλιόλουστο σημείο. Παρόλα αυτά η φράουλα χρειάζεται να προστατευτεί στη σκιά τις πολύ ζεστές μέρες, όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 30οC.
Φύτευση: Οι καταλληλότερες εποχές για τη φύτευση της φράουλας είναι το τέλος του φθινοπώρου και η άνοιξη. Το μυστικό για τη φύτευση σε φυτοδοχείο, είναι τα φυτά να τοποθετούνται στις άκρες της γλάστρας ώστε οι βλαστοί και τα φρούτα να κρέμονται έξω από το φυτοδοχείο και να μην ακουμπούν στο χώμα. Το φυτό της φράουλας αναπτύσσεται γρήγορα και εξαπλώνεται στο χώρο που έχει διαθέσιμο. Έτσι δεν πρέπει να τοποθετούνται πολλά φυτά σε ένα φυτοδοχείο γιατί δεν θα έχουν χώρο να αναπτυχθούν.
Πότισμα και λίπανση: Η φράουλα χρειάζεται συχνό πότισμα το καλοκαίρι αλλά απαιτείται προσοχή ώστε το νερό να πέφτει όταν έχει στραγγίσει το προηγούμενο. Η καλύτερη πρακτική είναι συχνό πότισμα με μικρή δόση άρδευσης. Το υπερβολικό πότισμα θα δημιουργήσει μαλακούς, χωρίς γεύση καρπούς. Για τη λίπανση προτιμώνται τα οργανικά λιπάσματα που είναι πλούσια σε κάλιο.
Συγκομιδή: Οι φράουλες αρχίζουν να ωριμάζουν από τα μέσα Μαρτίου στις ζεστές περιοχές και από το Μάιο στις πιο ψυχρές. Η συγκομιδή γίνεται σταδιακά και με ένα ψαλιδάκι κόβονται όσοι καρποί έχουν αποκτήσει έντονο κόκκινο χρώμα.

Πηγή: www.gardenguide.gr

φράουλα

0

Φρούτα του καλοκαιριού

ΚΑΡΠΟΥΖΙ
Ο βασιλιάς του καλοκαιριού που μπορεί να καλλιεργηθεί εύκολα στο λαχανόκηπο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που παράγουν καρπούς με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και γλυκύτητα αλλά όλοι παραμένουν δροσιστικοί εξαιτίας της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε νερό.
Για την καλλιέργειά του επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος πλούσιο σε οργανική ουσία και έτσι πριν τη σπορά το έδαφος εμπλουτίζεται με κόμοστ ή κοπριά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους περίπου 2 m και τα φυτά της κάθε γραμμής έχουν απόσταση 1-1,5. Σε κάθε θέση σπέρνονται 2-3 σπόροι σε βάθος 3-4 cm. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν θα γίνει αραίωμα ώστε σε κάθε θέση να αναπτυχθεί τελικά ένα φυτό. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό και με αρκετό νερό όσο το φυτό αναπτύσσεται και όσο μεγαλώνουν οι καρποί, αλλά πιο αραιό κατά την ωρίμανση των καρπουζιών. Φυσικά η αφαίρεση των ζιζανίων είναι απαραίτητη καθ’ όλη την καλλιέργεια. Η συγκομιδή γίνεται σταδιακά, ώστε να κόβονται μόνο τα καρπούζια που είναι στο σωστό στάδιο ωρίμανσης. Τα καρπούζια συγκομίζονται όταν ο έλικας έχει ξεραθεί.
Tip: Όταν οι βλαστοί της καρπουζιάς αποκτήσουν τέσσερα φύλλα και πάνω, κορφολογούνται (κόβεται η κορυφή τους) ώστε να μείνουν με τέσσερα φύλλα. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται κι άλλοι πλάγιοι βλαστοί που θα δώσουν καρπούς.
ΠΕΠΟΝΙ
Εξίσου δημοφιλές με το καρπούζι, το πεπόνι μπορεί επίσης να καλλιεργηθεί στο λαχανόκηπο. Έχει κι αυτό πολλές ποικιλίες με καρπούς με διαφορετικό σχήμα, μέγεθος και γεύση.
Όπως και το καρπούζι σπέρνεται σε ηλιόλουστα και ζεστά σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος με πολύ καλή αποστράγγιση και πλούσιο σε οργανική ουσία. Έτσι και στο πεπόνι είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός του εδάφους πριν τη σπορά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 1,5 m και τα φυτά κάθε γραμμής έχουν απόσταση 0,8-1 m. Σε κάθε θέση σπέρνονται 4-5 σπόροι σε βάθος 2-3 cm. Η διαδικασία δε διαφέρει πολύ από το καρπούζι και έτσι όταν τα φυτά αποκτήσου ύψος 10-20 cm θα αραιωθούν ώστε σε κάθε θέση να μείνουν 1-2 φυτά. Η άρδευση πρέπει να γίνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα και να αραιώνει όταν τα πεπόνια πλησιάζουν στην ωρίμανση και τη συγκομιδή. Τα πεπόνια συγκομίζονται και αυτά σταδιακά. Όταν είναι στο κατάλληλο στάδιο ωρίμανσης ο φλοιός τους έχει το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας τους, έχουν αποκτήσει το άρωμά τους και ο βλαστός πάνω στον οποίο αναπτύσσονται έχει αρχίσει να δημιουργεί σκασίματα.
Tip: Τόσο η απομάκρυνση των ζιζανίων όσο και το προσεκτικό σκάλισμα γύρω από τις ρίζες των πεπονιών είναι σημαντικά για την καλή και ποιοτική παραγωγή.
ΚΕΡΑΣΙΑ
Φυλλοβόλο δέντρο που εκτός από καρποφόρο έχει καλλωπιστική αξία στον κήπο, αφού ανθίζει πριν βγάλει φύλλα και σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης. Συνήθως ανθοφορεί κατά τον Μάρτιο-Απρίλιο, ανάλογα με την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες και οι καρποί συγκομίζονται από μέσα Μαΐου έως μέσα Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Για τη φύτευσή της επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία και προστατευμένα από ισχυρούς ανέμους. Η κερασιά αντέχει στο κρύο, όμως οι ανοιξιάτικοι παγετοί μπορεί να καταστρέψουν την παραγωγή της, αφού τα άνθη της καταστρέφονται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -2 oC. Σε ότι αφορά το έδαφος, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις αλλά αναπτύσσονται καλύτερα στα γόνιμα εδάφη ενώ δεν αντέχουν στα βαριά εδάφη και σε εκείνα που συγκρατούν πολλή υγρασία.
Φροντίδες: Η κερασιά έχει ανάγκη από τακτικό πότισμα που γίνεται πιο εντατικό κατά την περίοδο της άνοιξης μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού. Η προσθήκη καλά χωνεμένης κοπριάς ή κόμποστ στη βάση του δέντρου στο τέλος του χειμώνα (πριν την άνθιση) θα ενισχύσει την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής. Σημαντική είναι και η απομάκρυνση των ζιζανίων από τη βάση του δέντρου.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα της κερασιάς μπορεί να γίνει από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Πρόκειται για ένα αλαφρύ κλάδεμα κατά το οποίο αφαιρούνται τα κλαδιά που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό του δέντρου ή είναι καχεκτικά, κακοαναπτυγμένα ή προσβεβλημένα από εχθρούς και ασθένειες.
ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑ
Υπάρχουν πολλά είδη και ποικιλίες δαμασκηνιάς που παράγουν καρπούς κατάλληλους για αποξήρανση ή νωπή κατανάλωση όπως οι γνωστές βανίλιες. Ανθίζει όπως και η κερασιά από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τον Απρίλιο και οι καρποί είναι έτοιμοι για συγκομιδή από μέσα Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου.
Απαιτήσεις: Υπάρχουν τόσες ποικιλίες κατάλληλες για διάφορες συνθήκες που σε κάθε περιοχή της Ελλάδας είναι εφικτή η καλλιέργεια δαμασκηνιάς. Φυτεύεται σε υπήνεμα σημεία γιατί είναι ευαίσθητη στον αέρα, ενώ κινδυνεύει και από τους ανοιξιάτικους παγετούς. Οι απαιτήσεις σε έδαφος εξαρτώνται πολύ από την ποικιλία αλλά γενικά προτιμά τα βαθιά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία και με καλή αποστράγγιση.
Φροντίδες: Η δαμασκηνιά χρειάζεται τακτικό πότισμα ενώ οι απαιτήσεις της είναι μεγαλύτερες κατά τον Ιούνιο- Ιούλιο, οπότε το χώμα δεν πρέπει να παραμένει στεγνά. Αν δεν ποτίζεται τακτικά δημιουργεί καρπούς με σκισίματα. Την άνοιξη πρέπει να προστίθεται στο έδαφος κομπόστ ή κοπριά ή να εφαρμόζεται οργανικό αζωτούχο λίπασμα.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα είναι προτιμότερο να γίνεται στο τέλος του φθινοπώρου, όταν πέφτουν τα φύλλα, αλλά μπορεί να γίνει και μέχρι το τέλος του χειμώνα. Σε αυτό το κλάδεμα αφαιρούνται τα κλαδιά με πολύ μεγάλη ανάπτυξη (λαίμαργοι), αυτά που διασταυρώνονται ή αναπτύσσονται προς το εσωτερικό της κόμης και τα καχεκτικά, σπασμένα ή προσβεβλημένα κλαδιά.
ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ
Φυλλοβόλο καρποφόρο δέντρο που παράγει ένα από τα αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού, το βερίκοκο. Ανθίζει πολύ νωρίς, από τον Φεβρουάριο μέχρι το Μάρτιο και οι καρποί συγκομίζονται όλο το καλοκαίρι, από αρχές Ιουνίου μέχρι αρχές Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Η βερικοκιά χρειάζεται το κρύο του χειμώνα για να δημιουργήσει τους καρπούς της αλλά το καλοκαίρι θέλει ζεστά, ηλιόλουστα και υπήνεμα σημεία. Είναι πολύ ανθεκτική στο κρύο όχι όμως και στους ανοιξιάτικους παγετούς. Ευδοκιμεί σε βαθιά εδάφη με καλή αποστράγγιση ενώ δε συμπαθεί τα βαριά εδάφη και εκείνα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα.
Φροντίδες: Η βερικοκιά δεν έχει ιδιαίτερα βαθύ ριζικό σύστημα και γι αυτό χρειάζεται συχνό πότισμα ιδιαίτερα τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Αυτούς τους μήνες πρέπει να ποτίζονται και οι βερικοκιές που έχουν ήδη συγκομισθεί. Στις αρχές του χειμώνα καλό είναι να προστίθεται κοπριά ή κομπόστ στη βάση του δέντρου. Την άνοιξη εφαρμόζεται λίπανση με οργανικό αζωτούχο λίπασμα. Τα ζιζάνια πρέπει να απομακρύνονται από τη βάση του δέντρου. Στα μέσα της άνοιξης στις πολύ παραγωγικές ποικιλίες πρέπει να γίνεται αραίωμα των καρπών για πιο ποιοτική παραγωγή.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα ή κλάδεμα καρποφορίας είναι συνήθως ένα ελαφρύ κλάδεμα. Ο χρόνος που γίνεται εξαρτάται τόσο από την περιοχή όσο και από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου και μπορεί να γίνει είτε αμέσως μετά τη συγκομιδή, είτε κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ
Φυλλοβόλο, καρποφόρο δέντρο που εκτός από τους υπέροχους καρπούς της έχει ωραίο σχήμα και ντελικάτο φύλλωμα. Ανθίζει από τέλος Φεβρουαρίου μέχρι τις αρχές της άνοιξης και το ροδάκινα συγκομίζονται από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Απαιτήσεις: Η ροδακινιά είναι ευαίσθητη στο κρύο. Καταστρέφεται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -15 oC αλλά αρχίζει να ζημιώνεται αρκετά από θερμοκρασίες μικρότερες των -2 oC. Στους -5 oC τα άνθη της ροδακινιάς καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Σε ότι αφορά το έδαφος, ευδοκιμεί σε βαθιά και κυρίως με καλή αποστράγγιση εδάφη. Τα ασβεστώδη εδάφη δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια της ροδακινιάς.
Φροντίδες: Το πότισμα πρέπει να είναι τακτικό, ενώ τόσο η συχνότητα όσο και η ποσότητα της άρδευσης πρέπει να αυξάνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι, μέχρι να ωριμάσουν οι καρποί. Η ροδακινιά έχει αυξημένες ανάγκες σε άζωτο. Έτσι στις αρχές της άνοιξης πρέπει να εφαρμόζεται οργανική αζωτούχος λίπανση. Εμπλουτισμός του εδάφους με κόμποστ ή κοπριά στις αρχές του χειμώνα θα ευνοήσει την παραγωγή. Την άνοιξη γίνεται και αραίωμα των καρπών κατά το οποίο σε κάθε κλαδί αφήνεται συνήθως ένας καρπός κάθε 15 cm.
Κλάδεμα: Το κλάδεμα καρποφορίας γίνεται συνήθως κατά τον Φεβρουάριο με Μάρτιο και ο τρόπος εφαρμογής του εξαρτάται από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου. Συνήθως σε δέντρα με ελεύθερο σχήμα το κλάδεμα καρποφορίες επαναλαμβάνεται κάθε τρία ή και περισσότερα χρόνια.

Πηγή: www.gardenguide.gr

καλοκαιρινά λαχανικά

0

Φυτά για φράχτες

Το γυμνανθές ή κίτρινο γιασεμί είναι αναρριχώμενος θάμνος που μπορεί να δημιουργήσει εντυπωσιακούς φράκτες εξαιτίας των μακριών βλαστών του που κρέμονται προς τα κάτω. Η χειμερινή του ανθοφορία θα χρωματίσει τον κήπο σε μία περίοδο που στερείται από χρώμα. Είναι αρκετά σκληρό φυτό που αντέχει στο κρύο. Ο φράχτης κλαδεύεται νωρίς την άνοιξη μετά την ανθοφορία του φυτού. Το κλάδεμα είναι αυστηρό ωστόσο γρήγορα αναπτύσσονται οι νέοι βλαστοί και ο φράχτης παίρνει πυκνή μορφή.
Πρωτότυπος φράχτης από βουκαμβίλλιες που παραμένει ανθισμένος από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο, ενώ σκόρπια άνθη μπορούν να υπάρχουν όλο το χρόνο. Η βουκαμβίλλια για να αναρριχηθεί χρειάζεται υποστήριξη αλλά μεγαλώνοντας μπορεί να δημιουργήσει αδιαπέραστο φράχτη. Αναπτύσσεται γρήγορα, έχει πυκνή βλάστηση και τα κλαδιά της έχουν αγκάθια. Ο φράχτης από βουκαμβίλλιες δεν συνίσταται για περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους οι βουκαμβίλλιες φυτεύονται μπροστά από φράκτη που ήδη υπάρχει για να προστατευτούν από τον αέρα. Ο φράχτης κλαδεύεται το φθινόπωρο μετά την ανθοφορία.
Αρωματικός φράκτης! Δεν είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιούνται αρωματικά φυτά στους φράκτες κυρίως εξαιτίας της χαμηλής τους ανάπτυξης. Το δεντρολίβανο όμως φτάνει σε ύψος το 1,5 m οπότε φυτεμένο σε σειρά μπορεί να δημιουργήσει έναν χαμηλό αρωματικό φράχτη. Το δεντρολίβανο είναι πολύ ανθεκτικό φυτό στις διάφορες συνθήκες του περιβάλλοντος και επιπλέον έχει πυκνή και συμπαγή βλάστηση ώστε να δημιουργεί αδιαπέραστο φράκτη. Ο φράχτης από δεντρολίβανο θα είναι γεμάτος με τα μοβ του άνθη από το τέλος Απριλίου μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου.
Πολλές φορές επιλέγονται καλλωπιστικά φυτά για να διακοσμήσουν μία περίφραξη από συρματόπλεγμα, δομικό υλικό, σίδερο ή ξύλο και όχι για να δημιουργήσουν έναν φυτικό φράχτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα αναρριχώμενα φυτά είναι μία ιδανική λύση γιατί μπορούν να αναρριχηθούν σε μεγάλο ύψος και συνήθως δεν απαιτούν ιδιαίτερες φροντίδες για τη συντήρησή τους. Για χαμηλές περιφράξεις επιλέγονται θάμνοι με πλούσια ανθοφορία κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ιξόρα (Ixora coccinea) ένας πολύ εντυπωσιακός θάμνος για φράχτη, που απαιτεί όμως ιδιαίτερες συνθήκες ανάπτυξης. Ανήκει στα οξύφιλα φυτά και επομένως η καλλιέργειά του στον κήπο, στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας, δεν είναι εύκολη. Μπορεί όμως να φυτευτεί σε μεγάλες ζαρντινιέρες με χώμα για οξύφιλα φυτά και να δημιουργήσει πραγματικά όμορφους φράχτες σε μπαλκόνια και βεράντες. Η ιδιαίτερη ανθοφορία του θα ανταμείψει τον κόπο της εγκατάστασής του.
Πικροδάφνη (Nerium pleander) για φράχτες με ελεύθερη ανάπτυξη. Η πικροδάφνη ανήκει στα σκληρά μεσογειακά φυτά αφού αντέχει στον αέρα, την ξηρασία, τη ρύπανση και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ακόμα και αν παγώσει από χαμηλές θερμοκρασίες, αναβλαστάνει αν δεχτεί αυστηρό κλάδεμα. Επιπλέον δεν έχει ανάγκη από ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες και κλαδεύεται κάθε 2-3 χρόνια για να διατηρείται το ύψος και το σχήμα του φράχτη. Υπάρχουν ποικιλίες με διάφορα χρώματα ανθέων, ενώ ο φράχτης παραμένει ανθισμένος από το τέλος της άνοιξης μέχρι τις αρχές του χειμώνα.
Βιβούρνο το κοινό (Viburnum tinus) μία κλασική επιλογή για τη δημιουργία ελεύθερου ή κλαδεμένου φράχτη. Αναπτύσσεται γρήγορα και δημιουργεί πυκνή και συμπαγή βλάστηση με ωραίο φύλλωμα. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον αέρα, ενώ μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν σε όλα τα εδάφη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες. Ο φράχτης κλαδεύεται στις αρχές τις άνοιξης για να αναναιωθεί η βλάστηση και να διατηρηθεί το σχήμα του. Το βιβούρνο σχηματίζει άνθη σε μεγάλες ταξιανθίες στην καρδιά του χειμώνα. Έτσι όταν ο φράχτης αφήνεται να αναπτυχθεί ελεύθερα παραμένει ανθισμένος από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο.

Πηγή: www.gardenguide.gr

φυτά για φράχτες

0

Ιπποφαές – Hippophae rhamnoides, Eleagnaceae

Μορφολογία του ιπποφαούς
Είναι φυλλοβόλος θάμνος που το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 2-4 m. Οι βλαστοί έχουν αγκάθια και ο φλοιός τους είναι τραχύς με χρώμα μαύρο ή καφέ. Από τη βάση του θάμνου αναπτύσσονται πολλές παραφυάδες. Τα φύλλα είναι μακρόστενα, με λογχοειδές σχήμα και γκριζοπράσινο χρώμα. Το ιπποφαές ανθίζει από τέλος Απριλίου μέχρι μέσα Μαΐου. Τα άνθη εμφανίζονται σε γυμνά από φύλα κλαδιά και τα φύλλα εκπτύσσονται 8-10 μέρες αργότερα. Υπάρχουν φυτά με μόνο θηλυκά και μόνο αρσενικά άνθη. Τα αρσενικά άνθη παράγουν γύρη, η οποία μεταφέρεται με τον αέρα και γονιμοποιεί τα θηλυκά άνθη που δημιουργούν τους καρπούς. Οι καρποί ονομάζονται αχαίνια και είναι μικροί και κυλινδρικοί. Αρχικά έχουν χρώμα κίτρινο και όσο ωριμάζουν γίνονται πορτοκαλί. Οι καρποί ωριμάζουν τέλος καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου και διατηρούνται στο θάμνο μέχρι την επόμενη άνοιξη.
– Τόσο τα θηλυκά όσο και τα αρσενικά άνθη του ιπποφαούς δεν έχουν πέταλα. Επιπλέον δεν παράγουν νέκταρ ώστε να προσελκύουν τα έντομα και η γονιμοποίηση γίνεται με τον αέρα.
– Το ιπποφαές αρχίζει να παράγει καρπούς από τον 3ο χρόνο της ζωής του. Η παραγωγή κορυφώνεται τον 7ο-8ο χρόνο και ο θάμνος παραμένει παραγωγικός μέχρι τα 30 του χρόνια περίπου.
Κλιματικές-εδαφικές συνθήκες
Το ιπποφαές είναι φυτό που μπορεί να προσαρμοστεί στο κλίμα πολλών περιοχών αφού αντέχει σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών, από -40oC έως 38-40οC. Μπορεί να καλλιεργηθεί στα περισσότερα εδάφη, αρκεί να αποστραγγίζουν καλά. Αναπτύσσεται ακόμα και σε περιοχές με λιγότερο γόνιμα ή ορεινά εδάφη, αλλά η παραγωγή είναι μεγαλύτερη σε αμμωπηλώδη, πλούσια σε οργανική ουσία εδάφη. Τα εδάφη με pH 6-7,5 είναι ιδανικά για την καλλιέργεια ιπποφαούς, ωστόσο ο θάμνος αντέχει σε pH 5-8. Το ιπποφαές είναι ανθεκτικό στην αλατότητα του εδάφους.
Σαν θάμνος θεωρείται ανθεκτικός στην ξηρασία αλλά σαν καλλιέργεια για να δώσει μεγάλη παραγωγή χρειάζεται νερό. Το πότισμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν ο θάμνος είναι ακόμα μικρός αλλά και κατά τη διάρκεια της καρποφορίας. Η φύτευση του ιπποφαούς πρέπει να γίνεται σε ηλιόλουστα σημεία.
Το ιπποφαές αντέχει στην ξηρασία, παρόλα αυτά, μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς βροχή ή πότισμα, επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγή.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Πότισμα: Το ιπποφαές δεν θέλει υπερβολική υγρασία αλλά για καλή παραγωγή το χώμα δεν πρέπει να είναι ξερό. Το πότισμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες, το κλήμα της περιοχής και ο τύπος του εδάφους. Στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας, ακόμα και σε αυτές που έχουν υψηλή ετήσια βροχόπτωση, το καλοκαίρι είναι ξηρό και θερμό. Έτσι στην καλλιέργεια του ιπποφαούς, το πότισμα είναι απαραίτητο. Η συχνότητα και η ποσότητα της άρδευσης εξαρτάται και πάλι από τις εκάστοτε καιρικές συνθήκες. Ένας γενικός κανόνας είναι, σκάβοντας ελαφριά με το χέρι, το έδαφος να διατηρείται νωπό γύρω από τους θάμνους. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι η καλλιέργεια να αρδεύεται κατά το πρώτο έτος της εγκατάστασής της. Επιπλέον αυξημένες είναι οι ανάγκες σε νερό την περίοδο της καρποφορίας. Το πότισμα γίνεται με σύστημα στάγδην άρδευσης που εγκαθίσταται στο χωράφι μαζί με την καλλιέργεια.
Λίπανση: Δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό σε λιπάνσεις, ιδιαίτερα όταν καλλιεργείται σε γόνιμα εδάφη. Γενικά συνιστάται κατά την προετοιμασία του εδάφους για την εγκατάσταση της καλλιέργειας, να ενσωματώνονται στο χώμα 2-2,5 τόνοι/ στρέμμα κόμποστ ή καλά χωνεμένης κοπριάς και 50-60 Kg/στρέμμα υπερφοσφωρικό λίπασμα. Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας πρέπει να γίνονται εδαφικές αναλύσεις, έτσι ώστε να συμπληρώνονται θρεπτικά στοιχεία όταν είναι απαραίτητο, με επιφανειακές λιπάνσεις.
Ζιζανιοκτονία: Το ιπποφαές έχει επιφανειακό ριζικό σύστημα με βάθος 10-40 cm, με αποτέλεσμα να ανταγωνίζεται σε νερό και θρεπτικά συστατικά με τα διάφορα ζιζάνια. Η καταπολέμηση των ζιζανίων είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν οι θάμνοι είναι ακόμα μικροί, γιατί μπορεί να καταστραφούν ολοκληρωτικά από την παρουσία των ζιζανίων. Όταν η καταστροφή των ζιζανίων γίνεται με άρωση ή σβάρνισμα θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή, ώστε η κατεργασία του εδάφους να μη γίνεται σε βάθος μεγαλύτερο από 8-10 cm. Σε αντίθετη περίπτωση θα καταστραφεί το ριζικό σύστημα των φυτών.
Κάλυψη του εδάφους: Η κάλυψη του εδάφους μπορεί να γίνει είτε με άχυρο είτε με ειδικά πλαστικά φύλλα. Με την εδαφοκάλυψη αφενός λύνεται το πρόβλημα των ζιζανίων, αφετέρου το έδαφος διατηρεί καλύτερα την υγρασία και δεν χρειάζεται συχνό πότισμα.
Κλάδεμα: Στο ιπποφαές εφαρμόζεται κλάδεμα για τη διαμόρφωση του (κλάδεμα μόρφωσης) και το ετήσιο κλάδεμα για τη βελτίωση της κόμης και τη μεγαλύτερη παραγωγή (κλάδεμα καρποφορίας). Η έκπτυξη των οφθαλμών αρχίζει νωρίς την άνοιξη, οπότε το κλάδεμα είναι προτιμότερο να γίνεται στο τέλος του χειμώνα, πριν εμφανιστούν οι νέοι βλαστοί. Το ετήσιο κλάδεμα είναι ελαφρύ και συνίσταται στην αραίωση των βλαστών στο εσωτερικό της κόμης του φυτού, στην αφαίρεση κλαδιών που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό του θάμνου, την αφαίρεση ασθενικών βλαστών και τον περιορισμό του μήκους των κλαδιών που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Επιπλέον αφαιρούνται οι λαίμαργοι βλαστοί που αναπτύσσονται στη βάση του φυτού. Ο στόχος αυτού του κλαδέματος είναι να μπαίνει στο εσωτερικό της κόμης το φως του ήλιου και ο αέρας, έτσι ώστε να αυξηθεί η ποσότητα και η ποιότητα της παραγωγής. Παρόλα αυτά, στη γεωργική πρακτική, το κλάδεμα αποτελεί μέθοδο συγκομιδής, εφαρμόζεται στο τέλος του καλοκαιριού και είναι αυστηρό. Το ιπποφαές καρποφορεί κυρίως σε κλαδιά του προηγούμενου έτους, έτσι με αυτό το κλάδεμα η καλλιέργεια έχει παραγωγή κάθε δύο χρόνια.
Για το κλάδεμα μόρφωσης εφαρμόζονται δύο συστήματα, η μόρφωση σε δέντρο με έναν κεντρικό, ελαφρά τροποποιημένο, κορμό και η μόρφωση σε σχήμα κυπέλου.
Μόρφωση σε δέντρο:
1. Την πρώτη χρονιά της καλλιέργειας, που το ιπποφαές μεταφυτεύεται στο χωράφι, επιλέγεται ο πιο εύρωστος βλαστός που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του φυτού, προκειμένου να αποτελέσει τον κεντρικό κορμό. Όλοι οι υπόλοιποι πλευρικοί βλαστοί αφαιρούνται. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, αφήνονται δύο κεντρικοί βλαστοί, ο ένας από τους οποίους αφαιρείται την επόμενη χρονιά.
2. Την επόμενη χρονιά, όλοι οι νεαροί βλαστοί που έχουν εκπτυχθεί στα πρώτα 30 cm από την επιφάνεια του εδάφους αφαιρούνται. Οι υπόλοιποι βλαστοί κλαδεύονται ώστε να διατηρείτε η «κυριαρχία» του κεντρικού κορμού. Ένας γενικός κανόνας είναι να αφαιρούνται όλα τα κλαδιά που έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από το μισό της διαμέτρου του κεντρικού κορμού.
3. Παρόμοια γίνεται το κλάδεμα μόρφωσης και την επόμενη χρονιά.
4. Την τέταρτη χρονιά, ο κεντρικός κορμός κλαδεύεται ώστε να μην αναπτύσσεται άλλο και να διατηρήσει το ιπποφαές το επιθυμητό ύψος (όχι μεγαλύτερο από 2,5 m).
Μόρφωση σε σχήμα κυπέλου
1. Την πρώτη χρονιά, όλοι οι βλαστοί κλαδεύονται ώστε να μην ξεπερνούν σε ύψος τα 60 cm. Επιπλέον αφαιρούνται όλοι οι οφθαλμοί που βρίσκονται στη βάση (μέχρι τα 30 cm).
2. Την επόμενη χρονιά αφαιρούνται οι βλαστοί που έχουν τυχών εκπτυχθεί στη βάση του φυτού (μέχρι τα 30 cm). Επιπλέον αφαιρείται και ο κεντρικός βλαστός και αφήνονται να αναπτυχθούν οι πλευρικοί, ώστε ο θάμνος να αποκτήσει σχήμα κυπέλου.
3. Την τρίτη ή τέταρτη χρονιά, οι πλευρικοί βλαστοί που έχουν αναπτυχθεί κλαδεύονται προκειμένου να διατηρηθεί ο θάμνος στο επιθυμητό ύψος.
Πολλαπλασιασμός
Το ιπποφαές μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρο, μοσχεύματα και παραφυάδες. Για τον πολλαπλασιασμό με σπόρο, οι σπόροι πριν τη σπορά πρέπει να εμβαπτίζονται στο νερό για 48 ώρες. Η σπορά μπορεί να γίνει την άνοιξη κατευθείαν στο χωράφι, όπου σε κάθε θέση σπέρνονται δύο σπόροι για να βλαστήσει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο. Σπορά μπορεί να γίνει και στο σπορείο. Οι σπόροι σπέρνονται τέλος Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου και μεταφυτεύονται στο χωράφι μετά από περίπου τρεις μήνες. Η βλάστηση των σπόρων γίνεται μέσα σε 5-10 μέρες αλλά τα φυτά που δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο δεν κληρονομούν όλα τα χαρακτηριστικά των μητρικών φυτών.
Συνήθως για την καλλιέργεια του ιπποφαούς, επιλέγονται φυτά που έχουν παραχθεί με αγενή πολλαπλασιασμό (μοσχεύματα ή παραφυάδες) γιατί είναι όμοια με τα μητρικά φυτά, μπαίνουν στην παραγωγική ηλικία 1-2 χρόνια πιο νωρίς, σε σχέση με τα σπορόφυτα και επιπλέον μπορεί να επιλεγεί το φίλο τους.
Απόδοση-Συγκομιδή
Η ετήσια παραγωγή μια καλλιέργειας ιπποφαούς κυμαίνεται από 1-1,8 τόνους.
Η συγκομιδή του ιπποφαούς δεν είναι εύκολη καθώς ο θάμνος είναι αγκαθωτός και οι καρποί μικροί και χωρίς μίσχους. Επιπλέον οι καρποί είναι πολύ μαλακοί και όταν πιέζονται με το χέρι λιώνουν. Η κατάλληλη περίοδος για τη συγκομιδή είναι στα τέλη του καλοκαιριού, όταν οι καρποί έχουν αποκτήσει το χρώμα της ποικιλίας τους. Στις πςρισσότερες περιοχές οι καρποί ωριμάζουν 12-15 βδομάδες μετά την άνθιση. Για το ιπποφαές εφαρμόζονται κυρίως δύο τρόποι συγκομιδής: με ράβδισμα ή δόνηση και με κλάδεμα. Η συγκομιδή με ράβδισμα ή δόνηση γίνεται όπως και στις ελιές και τα άλλα καρποφόρα. Τα κλαδιά ραβδίζονται ή δονούνται με το κατάλληλο μηχάνημα, οι καρποί πέφτουν πάνω στα δίχτυα που είναι απλωμένα στο έδαφος και συλλέγονται. Η μέθοδος αυτή δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική καθώς οι καρποί δεν χωρίζονται εύκολα από τα κλαδιά. Στη συγκομιδή με κλάδεμα ή αλλιώς Γερμανική μέθοδο, τα καρποφόρα κλαδιά κλαδεύονται αυστηρά και στη συνέχεια ψύχονται για 1-2 μήνες σε πολύ χαμηλή θερμικρασία (-25 έως -30oC). O στόχος είναι να παγώσουν οι καρποί και με ένα τίναγμα να πέσουν από το κλαδί. Με αυτό τον τρόπο συγκομιδής και εξαιτίας του αυστηρού κλαδέματος, το ιπποφαές παράγει καρπούς κάθε δύο χρόνια.
Θρεπτική αξία
Οι καρποί του ιπποφαούς περιέχουν μεγάλο ποσοστό βιταμηνών A, B1, B2, C, E και Κ. Επιπλέον περιέχουν ιχνοστοιχεία όπως ο χαλκός (Cu), το μαγνήσιο (Mn) και ο ψευδάργυρος (Zn). Έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα και φλαβονοειδή. Περιέχουν πρωτεΐνες σε ποσοστό 30% περίπου και σάκχαρα. Από τους αρχαίους χρόνους θεωρούσαν ότι το ιπποφαές έχει θεραπευτικές ιδιότητες κατά των καρδιαγγειακών παθήσεων, του βήχα και των πεπτικών προβλημάτων. Σήμερα χρησιμοποιείται και σαν συμπλήρωμα διατροφής ενώ έχει χρήσεις και στην παραγωγή καλλυντικών.
Εγκατάσταση νέας καλλιέργειας
Όπως στις περισσότερες καλλιέργειες φυλλοβόλων ειδών, έτσι και στο ιπποφαές η καλύτερη περίοδος για την εγκατάσταση νέας καλλιέργειας με έτοιμα φυτά είναι το φθινόπωρο. Έτσι, τα νεαρά φυτά έχουν αρκετό χρόνο από τη μεταφύτευση στο χωράφι μέχρι την ανοιξιάτικη βλάστηση, για να προσαρμοστούν και να αναπτύξουν ισχυρό ριζικό σύστημα.
Το ιπποφαές έχει θηλυκά και αρσενικά φυτά και για μία καλή παραγωγή η αναλογία πρέπει να είναι από 1 αρσενικό ανά 8 θηλυκά έως 1 αρσενικό ανά 11 θηλυκά. Αν γίνει απευθείας σπορά στο χωράφι, τα φυτά που θα εμφανιστούν θα έχουν μία αναλογία αρσενικών: θηλυκών 50:50!
Προετοιμασία του εδάφους:
1. Πριν από την εγκατάσταση της καλλιέργειας, το χωράφι πρέπει να καθαρίζεται από τυχών υπολείμματα προηγούμενων καλλιεργειών ή άλλα σκληρά αντικείμενα (ξύλα, πέτρες).
2. Ακολουθεί ένα βαθύ όργωμα στα 30-40 cm για καταστροφή των ζιζανίων και αερισμό του εδάφους.
3. Ενσωμάτωση στο χώμα κομπόστ ή κοπριάς και λιπάσματος φωσφόρου και καλίου
4. Ισοπέδωση του εδάφους
Γραμμές φύτευσης:
1. Το ιπποφαές παράγει περισσότερους καρπούς όταν φυτεύεται σε ηλιόλουστες θέσεις. Έτσι για να γίνεται καλύτερη εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός, οι γραμμές φύτευση σχεδιάζονται ώστε να είναι παράλληλες στον άξονα βοράς-νότου.
2. Οι γραμμές φύτευσης απέχουν μεταξύ τους 3,5-4 m και τα φυτά κάθε γραμμής απέχουν το ένα από το άλλο 1-1,5 m. Συνήθως φυτεύεται μία γραμμή με μόνο θηλυκά φυτά και μία γραμμή που ανά 3-5 θηλυκά φυτεύεται ένα αρσενικό.
Εγκατάσταση αρδευτικού συστήματος: Είναι απαραίτητο, αφού η καλλιέργεια πρέπει να ποτίζεται ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, η εγκατάσταση αρδευτικού συστήματος. Στο χωράφι εγκαθίσταται σύστημα στάγδην άρδευσης.
Φύτευση: Στις κατάλληλες αποστάσεις ανοίγονται λάκκοι φύτευσης με βάθος 40 cm περίπου και διάμετρο 40-50 cm. Σε κάθε λάκκο τοποθετείτε ένα φυτό και ένας πάσσαλος για την υποστύλωση του φυτού μέχρι να μεγαλώσει. Ο λάκκος γεμίζεται με χώμα, το φυτό συμπιέζεται ελαφρά στη βάση του ώστε οι ρίζες να έρθουν σε καλή επαφή με το έδαφος και ακολουθεί καλό πότισμα.

Κείμενο: Έφη Νυδριώτη, Γεωπόνος ΓΠΑ
Περιοδικό Καλλιεργώ στο χωράφι και τον κήπο

Πηγή: www.gardenguide.gr

0

Το περιοδικό “Άνθη & Διακόσμηση” στη Brideline 2015

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η συμμετοχή του επαγγελματικού συνδρομητικού περιοδικού “Άνθη & Διακόσμηση” και των εκδόσεων Λαμπρόπουλος στην έκεθση Brideline 2015, η οποία πραγματοποιήθηκε από 31-1/2-2-2015 στο εκθεσιακό κέντρο M.E.C. Παιανίας.
Το περιοδικό “Άνθη και Διακόσμηση” είναι το επαγγελματικό, συνδρομητικό περιοδικό των ανθοπωλείων, ανθοδετών, διακοσμητών, ειδών δώρου, γάμου και βάπτισης. Στις σελίδες του παρουσιάζονται κατασκευές βήμα – βήμα από έλληνες ανθοδέτες, με φυτά και υλικά που μπορεί να βρει ο επαγγελματίας. Επιπλέον, παρουσιάζονται νέα προϊόντα και υλικά της αγοράς, οι τάσεις της μόδας και έτοιμες κατασκευές και διακοσμητικές προτάσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλέσετε στο τηλέφωνο 2108544904 ή να στείλετε το μήνυμα σας στο info@gardenguide.gr

Πηγή: www.gardenguide.gr

brideline 2015

0

Βιβλία για το βιολογικό λαχανόκηπο

Μια σειρά βιβλίων για την καλλιέργεια των λαχανικών, στον κήπο και τον αγρό. Γραμμένο με πρακτικό τρόπο ενημερώνει τον αναγνώστη για τα βασικά στάδια της καλλιέργειας των λαχανικών, ξεκινώντας από τη σπορά και την προετοιμασία του εδάφους, μέχρι τη συγκομιδή και συντήρηση των λαχανικών.
Μέχρι σήμερα, έχουν εκδοθεί πέντε βιβλία της σειράς βιολογικός λαχανόκηπος:

• Τομάτα
• Μελιτζάνα – πιπεριά
• Πατάτα
• Μαρούλι – Σπανάκια – Παντζάρι – Φράουλα
• Σταυρανθή (κονουπίδι, μπρόκολο, λάχανο, λαχανάκι Βρυξελλών)

Μπορείτε να παραγγείλετε τα βιβλία που επιθυμείτε τηλεφωνώντας στο 210-8544904 ή στέλνοντας e-mail στο info@gardenguide.gr

όλα τα τεύχη του βιολογικού λαχανόκηπου

βιολογικός λαχανόκηπος

0